به گزارش تحریریه، سال هاست که عرصه خودروسازی ایران به جولانگاه شرکت های فرانسوی تبدیل شده است و به نظر می رسد مردم ایران راهی برای رهایی از چنگال این خودروسازان درجه دوم و سوم ندارند.

شاید در گذشته های دور و قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، شرکت فرانسوی پژو جایگاهی را در خوردروسازی جهان داشت اما اکنون این شرکت تقریبا در ۲۰ شرکت برتر جهان جایی ندارد.

گفتنی است فرانسه هم دیگر جایگاه سابق خود را در صنعت خودرو ندارد. در شرایط فعلی شرکت های خودروساز کشورهای چین، ایالات متحده، ژاپن، آلمان، هند و مکزیک در رده های اول تا ششم بزرگترین تولیدکنندگان خودری جهان قرار دارند. البته رتبه بندی فوق نشان دهنده کیفیت کالای تولیدی آن ها نیست.

از نظر شرکت های تولیدکننده ماشین نیز رنو معتبرترین شرکت خودروساز فرانسه است. این شرکت چند سال قبل در حال ورشکستگی بود که به لطف حضور در ایران و مشارکت با چند شرکت دیگر توانست خود را نجات دهد و اکنون در بین خودروسازان جهان معمولا در رده های ۱۰ تا ۱۵ قرار می گیرد. اوضاع شرکت پژو اما اصلا مناسب نیست و با وجود حمایت های مالی شدید دولت فرانسه و انجام چند سرمایه گذاری ناموفق جایگاه چندانی برخوردار نیست و معمولا در رده بندی ها در رتبه ۳۰ تا ۴۰ شرکت های معتبر جهان قرار می گیرد.

از نظر کیفیت نیز باید گفت برخی مدل های تولیدی این دو خودروساز از کیفیت نسبی برخوردار هستند اما به گفته مصرف کنندگان؛ بسیاری از تولیدات آن دو در مقایسه با شرکت های آمریکایی، آلمانی، ژاپنی و کره ای خیلی عقب تر هستند. کارشناسان بازار خودرو، به صورت میانگین تولیدات شرکت های فرانسوی را اندکی بهتر از خودروهای چینی می دانند. برآوردها از حرکت فعلی و روندهای آینده حکایت از آن دارد با توجه به سرعت رشد خودروسازهای چینی به ویژه در حیطه خودروهای سبز در مقابل تحرک اندک یا سکون فرانسوی ها در موضوع تحقیقات، سرمایه گذاری و نوآوری برای آینده در سال های بعد چینی ها از نظر کیفیت هم گوی سبقت را به طور کامل از فرانسوی ها خواهند ربود.

در بررسی جایگاه، کمیت و نوع نگاه به خودروهای فرانسوی به دو جدول زیر توجه کنید. 

در جدول نخست میزان سهم شرکت خودروسازی رنو در کشورهای مختلف جهان مشاهده می شود. بیشترین حجم فعالیت فرانسوی ها در برخی کشورهای اروپایی و کشورهای درحال توسعه است. 

 در جدول دوم مشاهده می شود. شرکت رنو و پژو به دلیل قوانین سختگیرانه ای که آمریکا در زمینه واردات و تولید خودرو دارد قادر به حضور در آمریکا نیست. این دو شرکت تاکنون نتوانسته خود را با قوانین آمریکا تطبیق بدهد. به همین دلیل شرکت های فرانسوی تقریبا هیچ جایگاهی را در بازار خودروی این کشور ندارند.

حال باید دید که چه رانت، فساد و یا سود عظیمی در بازار خودروی ایران برای دوقلوی های فرانسوی و دو قلوی های ایرانی نهفته است که آنها هیچگاه یکدیگر را رها نمی کنند. انحصار داخلی حتی سعی نمی کند برای یک مدت کوتاه همکاری و مشارکت با دیگر خودروسازان را با همان امتیازاتی که به فرانسه داده می شود، تجربه کند.

مدیران عزیز خودروسازی لطفا شما حقوق نجومی خود را بگیرید اما یکبار هم امتحان کنید که همکاری با شرکت های ژاپنی و آلمانی چگونه است و آیا آنها بهتر از فرانسوی ها نیستند؟

نکته پایانی و مهم آن است که شرکت های خودروساز فرانسوی در حالی فشار های آمریکا و تحریم های ثانویه کاخ سفید را بهانه ای برای خروج از ایران بیان کردند که این دو شرکت سالهاست تقریبا هیچ رابطه خودرویی را با ایالات متحده ندارند. در واقع اقدامات صنعتی آنها در ایران نمی توانست بخش خودروسازی شان در آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد. 

شاید باید اقدامی انجام شود تا دیگر فرانسه به خاطر تنها شش ماه میزبانی از امام خمینی (ره)، از مردم ایران باج خواهی نکند.

پایان/